کسی که گریه می کنه یک غم دارد. ولی کسی که می خنده صد تا غم. اینجا پایان غم صورتی من بود. نوشته شده در پنجشنبه ۲۴ شهریور۱۳۹۰ توسط شادي. سلام به وبلاگ غم صورتی خوش اومدید. امیدوارم غم صورتی به دل شما بشینه . اسم این وبلاگ غم صورتی هستش ولی اصلا نمیخوام توی اون غم باشه چون غمهای صورتی همشون پر خاطره است و روزهای شیرین زندگی رو تداعی میکنه غم های صورتی من همشون شادن . دوستان صورتی من خوشحال میشم نظرتون رو برام بزارید. اين وبلاگ محصولي از روابط عمومی غم صورتی است.

دلم گرفته بود گفتم جایی رو برای ثبت نوشته هام راه بندازم. هرچند نویسنده خوبی نیستم ولی هرچی اومد به ذهنم میگم دیگه. جونم واستون بگه دیدم همه مون آدمیم و یه جورایی دنبال خودمون می گردیم. شاید به این دلیل که از جایگاه اصلیمون فاصله گرفتیم و میخوایم هرطور شده برگردیم سرجای اولمون. به قول معروف هیچ کجا خونه خود آدم نمیشه! من که میگم نه! هرکی اومد اینجا و مثه من بود یه بسملا بگه و باهام همراه بشه ببینیم به کجا می رسیم. به دنبال خودم می گردم . وقت را هدر ندهید .

به قول یه بنده خد. ایی بلاگر ای حرفه ای وبشون پاک میکنن وقتی میرن. تاریخ Sun 12 Jul 2015. به وبلاگ بارونی من خیلی خوش اومدی.